Dordtroute 09-12-2014 deel 1

Vanmorgen sta ik al om 6.15 uur op het station in mijn woonplaats om naar Dordrecht af te reizen. Hier zal ik samen met mijn lieve blogvriendin mizzD een stadswandeling gaan doen. Ik heb er zin in, leuk om haar eens in het echt wat langer te ontmoeten (jaren geleden heb ik haar heel even in het echt gezien en gesproken bij de nachtstrandwandeling van Hoek van Holland naar Scheveningen)
Ze zal mijn gids zijn in Dordrecht, de stad waar ik in het grijze verleden op de Middelbare School gezeten heb en wat haar geboortestad is.
Ik ontmoet haar op station Rotterdam Centraal en samen reizen we naar Dordrecht.
Mijn privé gids

Ze had me van tevoren al laten weten dat ze een mooie route had die ze me wilde laten zien. Het zou een combinatie van de Hofjes en Havenroute zijn.
We beginnen met de Hofjes. De naam Hofje heeft te maken met de opbouw: meestal een verzameling kleine huisjes rond een gemeenschappelijk binnenterrein (nu vaak een tuin). Op dat binnenterrein waren in vroeger tijden de gemeenschappelijke voorzieningen te vinden zoals privaten en een wasgelegenheid. Een hofje is vaak ommuurd en alleen toegankelijk via een of twee ingangen die in vroegere tijden vaak al om 10 uur 's avonds werden afgesloten. Op die manier kon niemand ongemerkt binnenkomen. Vele hofjes hadden een portier die de poorten sloot, deze portier was in dienst van de stichting die het hofje beheerde. De stichting werd bestuurd door rijke heren en dames: de regenten. Deze regenten wezen ook de woningen toe. Vaak hebben de poorten van liefdadigheidshofjes een 'poortgebouw' (een gebouw bij de entree), in dit apart gebouw bevindt zich de regentenkamer, een plek waar de regenten vergaderden.


We beginnen met het uit 1755 daterende Regenten- of Lenghenhof. Het hof bestaat eigenlijk uit 4 hofjes die door poorten met elkaar verbonden zijn. 

Door de vele verbouwingen in de loop der tijd is het er wel min of meer een doolhof geworden.


Het volgende hof is het van Slingerlandthof, het oudste hof van Dordrecht. Het is gesticht in 1542, hoewel de steen boven de ingang iets anders zegt.


Het is gesticht in 1542, hoewel de steen boven de ingang iets anders zegt. Onze voorvaders wilden wel graag laten zien hoe vrijgevig ze waren want zelfs de namen van hun kinderen staan op de steen boven de ingang. Ook was het in die tijd de gewoonte dat wanneer iemand er voor zorgde dat het hof later vergroot of verbeterd werd er weer een gedenksteen geplaatst werd met de naam van de weldoener erop. Zo wijst MizzD me op een gevelsteen van iemand uit Puttershoek die dit in 1859 gedaan heeft (wel grappig wat het grootste gedeelte van mijn jeugd was Puttershoek mijn woonplaats)

Nu gaan we naar het derde hof:  Het Arend Maartenshof, 




Het hofje werd gebouwd in 1625 en werd vernoemd naar de oprichter Arend Maartenszoon. Hij stond als geldwolf bekend en probeerde zijn reputatie te verbeteren door het bouwen van 38 woningen voor arme vrouwen. Door het stichten van dit hofje hoopte de naamgever zijn geweten te kunnen sussen. Arend Maartenszoon was namelijk lange tijd meer geïnteresseerd in het vergaren van zo veel mogelijk geld dan dat hij zich om zijn medemens bekommerde. Een slechte reputatie bij zijn stadgenoten en de kerk was het gevolg van zijn geldzuchtige houding.
Een rijk versierd renaissancepoortje geeft toegang tot de binnentuin. Bezoekers worden er verwelkomd met de woorden ‘Naeckt kom ick, naeckt scheyde ick’. Ook de spreuk ‘Vita Vapor’ of wel ‘het leven is een damp’ staat op het zandstenen poortje te lezen. 


   
















MizzD wijst me op de kanonlopen bij de toegangspoort die als stootpalen dienen en waarvan er nog veel meer in Dordrecht zijn.
Het volgende moois wijst ze me alweer aan huisjes met Dordtse gevels


Een Dordtse gevel is een renaissancistisch geveltype dat in de stad Dordrecht werd ontwikkeld en dat ook elders wel te zien is. Een Dordtse gevel is een trapgevel die verder wordt gekenmerkt door rondbogen boven de vensters, waarvan de nis vaak met een driepas of een zogenaamde drielobboog is versierd. Een aantal kopjes is ter versiering aangebracht en meestal heeft de gevel boven de onderpui nog twee verdiepingen. De oudste gevels zijn vanaf 1550, en de meeste zijn tussen 1650 en 1795 gebouwd.

We komen langs het Dordrechts museum en zien dit gedicht op de muur. Even schrik ik bij het nemen van een paar foto's want mijn camera geeft aan dat het geheugen vol is. Dat zal toch niet!
Inmiddels is het ook tijd geworden voor koffie en dan kan ik ook even naar mijn camara kijken wat daar nu mee aan de hand is.
We belanden in café 't Peerdt waar we vandaag niet aan de lijn denken want we bestellen natuurlijk koffie met appelgebak met slagroom.
Gelukkig krijg ik mijn camera ook weer in orde. Gek dat het zo vertrouwd is met iemand die je voorheen alleen maar via het bloggen kende.

Na onze "rust" gaan we weer verder want de route zal in totaal 7 km zijn en met zo veel bezienswaardigheden neemt dat toch wel wat tijd in beslag.
Vervolgens wijst mijn gids me op de op één na langste straatnaam van Nederland namelijk de Blindeliedengasthuissteeg. Ook de poort van het vroegere "Oudemanshof" is het fotograferen waard.
Er is eigenlijk zoveel moois te zien dat ik soms vergeet om foto's te maken.




















Het Oude Vrouwenpoortje vergeet ik in ieder geval niet om op de foto te zetten. Er is nogal met dit poortje gesold in de loop der tijd. Oorspronkelijk was het de ingang van een tehuis voor oude vrouwen aan de Bagijnhof. Nu staat het in de Hofstraat bij een blinde muur.



In Dordrecht werden tijdens de ingrijpende sanering van de binnenstad in de jaren zestig vele achterstraten gesloopt. De fraaiste gevels uit deze straten, waaronder een aantal van het Dordtse type werden verplaatst naar de Hofstraat en de oostelijke wand van het Statenplein. Hierdoor kreeg de Hofstraat het pittoreske uiterlijk die hij momenteel heeft. Ze staan echter niet op de monumentenlijst, maar ik vind het een heel mooi straatje.
We komen in het Hof en MizzD vertelt dat ze de tekstlinten in het plaveisel mist en dat ze dit heel jammer vindt.
Op de plaats van het huidige Hofcomplex, is in 1275 een klooster voor augustijnermonniken gesticht. Het klooster was een geschenk van Floris V. Rond het binnenplein van het klooster waren een ziekenhuis, een brouwerij, een bakkerij en andere dienstgebouwen gevestigd. Na een brand in 1512 is het hele Hofcomplex in Renaissancestijl herbouwd.
Het Hof heeft in de loop der eeuwen meerdere functies gehad. Zo heeft het gebouw gefungeerd als gemeentehuis, werd er recht gesproken en werden er belangrijke buitenlandse gasten ontvangen. Ook heeft het gebouw dienst gedaan als woonhuis voor Willem van Oranje en de graaf van Leicester. Onder Maurits en Frederik Hendrikwerd het klooster verfraaid en kreeg het de naam Prinsenhof. In het gebouw bevindt zich de Statenzaal, waar in 1572 de Eerste Vrije Statenvergadering werd gehouden. Twaalf steden onder leiding van Dordrecht zwoeren Filips II af en erkenden alleen Willem van Oranje als hun stadhouder.
Er staan wegens een verbouwing allerlei werkbusjes op het plein dus daarom neem ik geen foto want dit ontsiert het hele complex.



Niet veel later gaan we door een heel smal straatje, het Zakkendragersstraatje. Hier was het gildehuis van de Zakkendragers gehuisvest.  Een zakkendrager is iemand die in een haven zakken meel, koffie,graan etc droeg.
Sinds kort hangt de orginele bel waarmee de zakkendragers werden opgeroepen dat er lading was, weer in het straatje.
Nu komen we op de Voorstraat, hier zijjn verschillende mooie gevels te zien.




Halverwege gaan we onder een huis door, genaamd de donkere steeg. Het smalle geveltje dateert uit 1618 en komen we bij de Voorstraathaven. Hier gaan we een onder de Wijnbrug door en dan direct rechts het trapje op en dan steken we het water over.

Nu komen we in de Wijnstraat, een voorname straat met mooie koopmanshuizen. Het ene huis nog groter dan het andere. Sommige zijn geen woonhuizen meer maar al met al is het een deftige straat.
Het is altijd de belangrijkste straat van Dordrecht geweest. Via deze straat kwamen keizers, koningen, graven en andere hoogwaardigheidsbekleders de stad binnen. In deze straat is zoveel te zien dat we ogen te kort komen.

Huis Croonenburg

De Onbeschaamde
Het verhaal gaat dat toen prinses Wilhelmina een bezoek aan Dordrecht bracht dat het kereltje een oranje sjerp om zijn schaamstreek kreeg.

Het Zeepaert
Het Zeepaert dateert van voor 1500 en is een voorloper van de Dordtse gevels. Dit pand geldt als oudste authentieke woonhuis van Nederland.
Hierna komen bij de Groothoofdspoort. Mijn gids heeft me al vertelt dat dit een hele mooie stadspoort is en ze heeft niets te veel gezegd.


Tot zo ver tot nu toe, de rest van de route volgt binnenkort.
Zelf heb ik nog nooit zo'n uitgebreid verslag van een stadswandeling geschreven maar ik heb dan ook nog nooit zo'n goede gids gehad.

Lees voor een meer uitgebreider verslag de verslagen van mijn gids verslag 1. en verslag 2


3 opmerkingen:

  1. Ha.. 'ik schrijf nooit zo uitgebreid als jij' zegt ze dan..! 'Waar je mee omgaat, word je door besmet' is het gezegde toch? hahaha!!
    Wat een mooi verslag zeg.. zóveel info.. en je foto's zijn ook geweldig! ( ben blij te zie dat je die eerste toch ook nog had, ook al deed je camera moeilijk hehe).
    Ben al benieuwd naar het vervolg.. al was ik er zelf bij hehe.. ik snap nu pas goed wat je bedoelde toen je dat bij mij schreef hoor! :-)
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat gezegde klopt wel! Ik kon natuurlijk niet anders. Zo'n mooie wandeling met zo'n goede gids daar valt zoveel over te schrijven.

      Verwijderen
  2. Hé, Noortje... Leuk om het verslag nog eens anders te lezen, en de fotootjes te zien door andere ogen... !
    De logjes overlappen mekaar heel mooi !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen